Jeszcze nam emocje nie opadły po powrocie z kolonii, a Staszek koniecznie chciał napisać do Was list. Bardzo dziękujemy za ten cudowny czas, dwa tygodnie minęły w takim tempie, że nikt z nas nie zauważył upływu czasu.

Ja tęskniąca matka-wariatka _ która w sprzeczności uczuć pomiędzy brakiem syna a niedoborem czasu na wykonanie zleceń  z jednej strony cieszyłam się, że mogę ciut więcej popracować, bo Staszek był pod świetną opieką i w grupie rówieśników /../ a z drugiej tęskniłam, ale stosowałam się do Pani wytycznych i dałam spokój tej mojej latorośli . Jestem pełna wdzięczności, że jednak udało się zorganizować jedno miejsce dla mojej pociechy /…/ Pani Alicjo nie zdawałam sobie sprawy, że czas spędzony na kolonii to nie tylko zabawa i rekreacja dla Staszka. Mój prawie 9-ciolatek wrócił z wyjazdu odmieniony i pełen optymizmu, śpiewał mi szanty [a śpiewać publicznie nie lubi ] opowiadał cały Boży dzień o kolegach, wychowawcach; o składaniu pościeli w rogala _ wczoraj wszyscy musieliśmy spróbować jak się śpi w takiej konfiguracji ; o cudownej Pani, która stanęła z nim na ślubnym kobiercu  no tu miałam pewne dylematy, ale szybko wyjaśnił mi całą tę zabawną historię… o tańcu i fitnessie … ooo i tu mnie zaskoczył, bo ja namawiałam Go wielokrotnie, aby się do moich wygibasów przyłączył i nie doczekałam się, a teraz sam się pyta kiedy będę tańczyć, bo też chciałby….

I do dzisiejszego ranka ciągle opowiada _ a Pani Alicjo, nie słynie on z wylewności w opowiadaniu o swoich uczuciach _ bo choć gadatliwe to moje dziecko, to ciężko dostać się do jego emocjonalnej podszewki. A Wam się to udało i stąd moja chęć, abyście wiedzieli ile dobra czynicie na swoich koloniach 

Staszek ciągle w podskokach dziękuje za cały ten czas oraz całe Wasze pochylenie się nad nim i jego kolegami… i jak to młody mówi „jedziem z tym śledziem” za rok widzimy się na następnym turnusie 

Pozdrawiamy gorąco i baaaardzo dziękujemy

Staszek z mamą